Jarige Thomas

We hebben onze laatste dag van dit jaar in de klas afgesloten met een feestje voor jarige Thomas.

Thomas had er thuis al over nagedacht wie hem de verjaardagszoen mocht geven; Aaron!

Op zoek naar licht en warmte...

Net zoals in de kerstmusical, die de grote kinderen op kerstavond zullen opvoeren, zijn wij op zoek gegaan naar extra licht in de donkere dagen voor Kerstmis. Na elke zondag van de advent hebben we een kaarsje extra laten branden. 

Naast de lichtjes in de kerstboom hadden we dan al wel een beetje extra licht om de dag te beginnen maar die lichtjes gaven nog geen warmte. 

Wat kunnen we dan beter doen dan de haard aan te steken? 

En hoe gemakkelijk kan het zijn? 

We moesten geen extra houtblokken bijleggen, het vuur bleef lekker branden.

We waren zelfs niet bang ons te verbranden en toch voelden we bijna de warmte van het vuur.

Ook Jozef en Maria uit het kerstverhaal zochten warmte. 

Ze kunnen het in onze klas vinden!

Gezellig hé! 

Voor ons mag de winter beginnen en mag het vriezen dat het kraakt.

Kom je ook?

Bij de Nationale Loterij kan je kadoosjes krijgen. 

Maar bij ons ook en wij hebben ze zelf gemaakt! 

En niet zomaar een kadoosje. 

Het is een kadoosje VAN schatjes (Dat zijn wij...☺) VOOR schatjes en dat kan van alles zijn: 

Matteo kan er zijn uitgevallen tand in bewaren.

Gust heeft een diamant die hij in Frankrijk kocht, die veilig opgeborgen moet worden. 

Wie oorringetjes of ringetjes heeft, raakt die niet langer meer kwijt, enz.

Ze zijn dus echt multifunctioneel.

Wij hebben er alleszins samen ons best voor gedaan. 

Iedereen van het tweede en het derde heeft een stukje werk verzet.

 De één heeft smileys ingekleurd, de ander die superkleine sterretjes. 

Mooi hé!?

En wie wou, mocht dekseltjes beschilderen. 

Misschien heb je er graag eentje? 

Je kan ze vinden op onze kerstmarkt naast allerlei andere snuisterijtjes. 

Dus hopelijk tot dan?

Spiekpietje toch!!

Sinterklaas heeft een Spiekpietje naar onze klas gestuurd! En voor wie de  Spiekpietjes nog niet kent; 

Spiekpietjes zijn de voorbodes van de echte volwassen Pieten en natuurlijk Sinterklaas. Zij komen allereerst rondneuzen. Ze worden gebracht en gehaald op de rug van zwarte vogels, verstoppen zich meestal op hoge plaatsen en houden alles goed in de gaten. Ze hebben een gsm waarmee ze belangrijk nieuws doorvertellen aan Sinterklaas en de grote Pieten. 

Zo kunnen die zich vanuit Spanje het beste voorbereiden.

We denken dat wij wel de grootste deugniet van alle Spiekpietjes kregen! 

Elke avond mocht hij in de zetel slapen en staken we hem lekker onder de wol maar 's morgens had hij elke keer een bende van zijn bedje gemaakt en moesten we hem ergens zoeken!

Een Spiekpietje in de klas was echt gezellig. 

Hij zag er zo lief uit, praatte niet en knikte alleen een beetje maar ook zonder praten maakte hij ons aan het lachen door zich telkens te verstoppen.

 Op donderdag waren we toch een beetje ongerust! 

Hij had weer een boeltje van zijn bed gemaakt maar Spiekpietje zelf, vonden we nergens! Er lag alleen een briefje; "Ik ben eventjes weg!" 

 Hoelang is "eventjes" en waar is hij naar toe? Niemand die het wist!! 

We dachten dat de batterij van zijn gsm leeg was en hij die eventjes gaan laden was maar dat kon toch ook gewoon in klas gebeuren!?

Na de speeltijd was er nog steeds geen Spiekpietje te zien. "Eventjes" begon nu toch wel lang te duren... 

En toen werd het middag! We zagen het onmiddellijk; Spiekpietje was terug en hij kwam niet met lege handen!

We vonden weer een brief, niet van Pietje maar van Sinterklaas zelf: " Ga zoeken in alle hoeken!!"

???

We zochten en vonden!!

Een TAART in de vorm van de letter 'S'!!!

 Spiekpietje had in de loop van de week gehoord dat wij de letter 's' hadden leren herkennen. Sinterklaas vond dat blijkbaar super en wou ons verrassen. 

Spiekpietje is helemaal heen en terug om die taart gegaan!

 Hoe hij die vervoerd heeft op zijn vogel? 

Niemand die het weet maar dat verklaarde wel waarom er een barstje in het midden van de 'S' zat. 😉

En Sint weet echt ALLES want onze Simon kan normaal gezien niet mee-eten van cake maar deze taart was zo speciaal dat ook Simon kon genieten!

Sinterklaas en hulppieten (👫), het was heerlijk! Er was één stukje over en dat hebben we klaargelegd voor Spiekpietje mocht hij donderdagnacht honger gekregen hebben. 

Natuurlijk was het op vrijdagmorgen tot de laatste kruimel opgegeten en voelde het buikje van Pietje net ietsje dikker.

 We zagen op vrijdag heel wat zwarte vogels op het grasveld naast onze klas. We zijn er bijna zeker van dat die aan het verzamelen waren om de Spiekpietjes terug op te halen. 

Dinsdag komt Sinterklaas al naar onze school! 

Tegen dan moeten alle Spiekpietjes terug in Spanje zijn dus het kan bijna niet anders...

We hebben hem op vrijdagavond weer lekker onder de dekentjes gestopt maar of hij daar maandagmorgen nog zal liggen...?

Sinterklaasje, kom maar binnen...

We hebben de dagen afgeteld, de handen uit de mouwen gestoken en nu zijn we er helemaal klaar voor. Sinterklaas, je zal je ogen niet geloven als je onze klas binnen komt! Of... toch wel want Spiekpietje zal het je allemaal al wel verteld hebben.

Onze klas staat vol stoomboten waar onze vrienden van het tweede kleuter hard aan gewerkt hebben. 

Allereerst moesten we nadenken hoe we het zagen. Gaan we de romp van de boot in een reeks van twee kleuren bekleven of liever beschilderen naar eigen smaak?

Een stoomboot heeft natuurlijk een kajuit nodig. We toveren dozen diepvriesspinazie om tot kajuit en prikken een raampje uit zodat de stuurpiet achter het roer ziet waarheen hij vaart. Een raampje met een bijna echt venster in. Je weet maar nooit dat het onderweg begint te regenen. 

We zijn al ver; onze boot heeft een romp, een kajuit,  Piet achter een raampje en het roer... Nu natuurlijk nog een draad vol wimpels. Anders klopt het niet met het liedje waar de wimpels heen en weer waaien.

Sinterklaas, het paard en nog een extra Piet kunnen, eens ze hun kleurige kledij aanhebben, inschepen.

Zo, voor wie het zo wel welletjes vindt, is de boot klaar. Wie houdt van knutselen, gaat nog een beetje verder want met de golvende zee erbij wordt het nog net ietsje echter. 

Geen zee zonder visjes. En visjes zwemmen niet alleen, maar in scholen, dus wie een beetje moe geknutseld raakt gaat toch voor minstens twee visjes. Wie van geen ophouden weet, kleeft de ganse zee vol!

Klaar!!

Nu hebben we wel al leuke stoomboten maar onze jongens van het derde kleuter willen ook wel iets!

Wat of wie kan je maken met een grote kartonnen rol? Sinterklaas natuurlijk!

En als we zeggen; "Groot!" dan bedoelen we ook "GROOT". En dan komt een verhoogje goed van pas. 

Handig dat Sinterklaas een lang onderkleed draagt, zo hoeven we ons geen zorgen te maken hoe we zijn benen moeten maken. 

Die kleine rolletjes worden zijn armen. Ze vallen wat te lang uit. Geen enkel mens heeft armen tot aan zijn knieën. Gelukkig staat de papa van Amber weer klaar voor ons. Hij maakt ze een beetje korter en verzaagt er echte schoudertjes aan. Dank je wel hoor!

En nu snippers scheuren en kleven voor zijn aangezicht.

We kunnen het ondertussen al goed. Knippen in hard karton om een mantel te maken. 

Alleen de grootte is wat onhandig maar we laten ons niet kennen!

Eens Sinterklaas zijn ogen, neus en mond heeft, begint het er al wat op te lijken. Maar van eerst onhandig groot, gaan we nu naar echt prutswerk. 

Geen Sinterklaas zonder baard! Hier mogen de jongens kiezen; een baard van watjes; lekker zacht en vlug klaar. Of een baard van macaroni; hard en een beetje meer werk.

Een goeie truc om krullend haar te krijgen; strookjes papier draaien rond een potlood. 

En dan een onmisbaar attribuut; de staf! En wat voor één; de steel krijgt een reeks van drie kleuren en de krul is van bijna echt goud! 

Ook klaar!!

Dus Sinterklaas, mogen we je nu bijna verwachten?

Jerome is jarig!

Jerome is nu ook vier jaar geworden. 

Vanaf nu kunnen we enkel nog vieren dat iemand van ons vijf of zes wordt... 

En dan natuurlijk juf ook nog.

Juf had al gedacht; " Wedden dat Jerome zijn grote vriend Thomas kiest voor de verjaardagszoen!? " Maar dat was niet moeilijk, dat had iedereen eigenlijk wel al kunnen raden... 

Bezoek in de klas.

We hebben twee keer leuk bezoek gehad in de klas!

 Normaal gezien vraagt bezoek ontvangen extra werk! 

Maar deze keer was het helemaal geen extra werk! Integendeel, juf kreeg hulp! 

Meester Jan heeft met iedereen een spel gespeeld.

Eerst werd een moment geprikt om met de jongens van het derde te spelen.
Het werd een spel waar je heel goed moet kijken welke dieren je moet verzamelen en hopen dat je goed gooit met de dobbelsteen. 

En deze week kwamen al onze vrienden van het tweede kleuter aan de beurt met een ander spel. Om het eerst een egeltje vol stekeltjes hebben en dan ben je de winnaar.

Meester Jan had die eerste keer gezegd dat hij wel graag wint. 

Amber vindt dat iedereen moet leren om tegen zijn verlies te kunnen. 

En meester Jan heeft genoeg kansen gehad om dat te leren want hij heeft wel 5 keer het ganse spel gespeeld en is toch nooit de eerste winnaar geworden.

Misschien jammer voor hem maar hopelijk vond hij het toch leuk! 

Wij alvast wel!