"Wie weet hoe die paaseieren nu toch tot bij ons komen?"
Velen waren overtuigd dat de paashaas wel degelijk bestaat en ja, hij verstopt die eitjes.
Flora had hem zelf gezien in Houffalize dus haar moesten we niet proberen op andere gedachten te brengen.
"Neen," dacht een minderheid, "het zijn klokken die eitjes brengen en die klokken worden met afstandsbediening bestuurd. We kunnen zelfs nog meer zeggen; het is een drone in de vorm van een klok!"
(We zitten duidelijk in het derde kleuter met zo'n logische redenering.)
En twee zelfzekere jongens wisten droogweg: "Het zijn je mama en papa die de eieren verstoppen!"
We wilden niemand ontgoochelen of van zijn stuk brengen dus het eenvoudig besluit was: iedereen mag geloven wat hijzelf het leukst vindt om te geloven.
Hoe dan ook zijn we toch beter voorbereid als die eitjes dan toch komen.
Aan de slag dus.
We maakten ofwel een koffertje waar heel wat paaseitjes in passen en dat niet zo heel veel knutselwerk vraagt, ofwel een tuintje met ietsje minder ruimte voor chocolade maar wel een uitdaging voor de echte knutselaar.
We hebben ook leuke paasverhaaltjes gelezen.
Kijk naar onze tekeningen daarrond.
Je kan nauwelijks verschil zien tussen de kaft van de boeken en onze versie.
Wat we natuurlijk ook niet vergeten is dat Pasen niet alleen om lekkere chocolade draait maar wat belangrijker is, is toch wel wat Jezus allemaal meemaakte.
En daar hebben we het natuurlijk ook over gehad.
