Bij Sinterklaas zijn er pieten die elk gespecialiseerd zijn in iets en dan moeten zij ook maar dat ene ding doen.
Wij hebben alles zelf gedaan maar dat vinden we niet erg! Want op het einde, hadden de kindjes van het tweede dan wel een grappige piet die vanuit de schoorsteen komt loeren en de kindjes van het derde lijken als twee druppels water op Sinterklaas.
Maar daarvoor moesten we eerst:
Gezichtje beschilderen en uitprikken...
De mijter bekleven met snippers en zorgen dat er een gouden rand rondom is...
Een pietenmuts kleurrijk versieren...
Krullen in de baard van de sint leggen...
Armen maken van muizentrapjes of geknipte strookjes...
Handjes in handschoenen uitprikken...
We hadden zelfs het speciale boek van de Sint waarin schijnbaar alleen maar brave kindjes stonden want ze kregen allemaal een cadeautje.
Zo!
Mooi op tijd klaar en we hebben nog tijd voor andere werkjes.
Bij juf Hilde was de Krullenbolschrijfoefening wel heel bijzonder: de pannen van een dak - dus de 'uu' - inoefenen met scheerschuim...
En de baard van Sinterklaas raakt sneller vol krullen als we het met twee handen tegelijk mogen doen. Bij Krullenbol mag dat want dan voel je welke hand dat het beste kan en dus je voorkeurshand is.
Wie tijd had om te spelen, verkleedde zich graag in Sint of Piet:
Iedereen kent ondertussen wel de Spiekpietjes die een beetje vroeger dan de grote Pieten komen om al een keer rond te neuzen hoe het in klassen of thuis lukt om flink te zijn.
Op een dag vonden wij niet alleen een briefje maar ook een heel schattig klein Spiekpietje.
Het lijkt een heel gewoon klein popje maar er moet toch iets bijzonders mee aan de hand zijn.
Wij denken dat hij 's nachts tot leven kwam want elke morgen vonden we hem terug op een andere plek.
Hoe hoger hoe beter, hoe gevaarlijker hoe liever.
Ons Spiekpietje bleef niet alleen.
De kindjes brachten Spiekpietjes, die bij hen thuis kwamen kijken, mee naar school en zo hadden we een gans groepje van die Pietjes (of Mietjes).
Ze waren met zoveel.
Zo veel paar ogen zullen nu zeker heel goed gezien hebben dat wij toch echt wel bijna altijd flinke kindjes in onze klas hebben.
Vandaag zes december was het dan eindelijk zover.
Dat wil juf zelf ook niet missen dus vrijdag of niet, juf is erbij!
De dag begon wat triest want we zagen onmiddellijk dat ons lieve Spiekpietje weg was.
Dat kon ook niet anders want die moest terug bij Sint zijn vooraleer Sint dan naar ons kan komen.
Sint of Piet was duidelijk vannacht ook nog langs geweest want ze hadden niet alleen een briefje maar ook een rommeltje achtergelaten.
We hebben buiten gewacht tot ze kwamen:
Dat wachten duurde niet lang want Sint moest niet te voet komen.
Hij zat op de rug van Slecht-Weer-Vandaag die er duidelijk zin in had.
Hij stapte goed door.
Meester Jan mocht ook pietenwerk doen:
De staf en het boek dragen.
Dat moet wel spannend geweest zijn voor hem.
Aangezien het paard de appel vannacht niet helemaal had opgegeten, wou Eden het restje vandaag nog wel geven.
Dat liet Slecht-Weer-Vandaag zich geen twee keer zeggen.
Eerst mogen de kleinste kleuters in de zaal op bezoek maar wij zijn er ook helemaal klaar voor:
En dan is het onze beurt!
Eerst moesten we luisteren naar Sinterklaas maar dat viel goed mee want Hij zei alleen maar goeie dingen over ons.
Daarna hebben we nog gedanst en gezongen, mochten we allemaal aan Sint een hand geven en kregen we al een eerste cadeautje:
Slecht-Weer-Vandaag vond ons leuk.
Hij kwam elke keer dichter en dichter maar dat vonden wij niet erg want dan konden we een beetje strelen terwijl we aanschoven om bij Sint te komen.
Sint had het al gezegd:
Hij vond ons lief en flink en dat was duidelijk te merken aan de grootte van de zak vol speelgoed die wij kregen.
Bedankt Sinterklaas, we blijven een heel jaar ons best doen om flink te zijn en dan zullen we je volgend jaar heel graag weer zien komen!😊
