Geen "bloed, zweet en tranen" maar zweet wel!!

 In ons laatste themalied zingen we over de nieuwsgierige reiziger die zijn spieren losgooit in de bergen, het woud en het bos van Duitsland. Wij blijven dan wel op onze school maar de spieren zijn zeker ook los gegooid!
Goed ingesmeerd tegen de zon en met een voorraad waterflesjes zijn we eraan begonnen.Sommigen hadden misschien eerder sport in de aard van het WK verwacht maar juf Lut had een leuke omnisport voor ons geregeld. Een kwartiertje hier, een kwartiertje daar; kwartiertjes vol afwisseling dus.

Touwtjespringen is niet gemakkelijk. En nochtans iets wat echte voetballers doen op training, dus onze jongens doen extra hun best.

De verfrissende waterspelletjes deden extra deugd maar eigenlijk was het alleen juf die af en toe klaagde; "Het is toch echt wel warm!"

Hebben wij in onze speelweide een loopbrug hoger dan de bomen??

En tussendoor een gezellig momentje van rust...

 Je zou van minder dorst krijgen!

  Waar vond juf Lut zo'n grote ballonnen?

 En wie eventjes zijn pet niet meer nodig heeft, juf zal er wel voor zorgen...

 Dank je wel, juf Lut. We hebben ons goed geamuseerd!!

Kokkerellen in O-Point

De uitleg voor het woord 'kokkerellen' is; lekkere hapjes maken vooral voor het plezier.

En dat is nu net wat wij bij de papa en mama van Seppe en Camille in hun restaurant O -Point mochten doen.
Vooral Seppe telde de dagen af tot wij naar zijn restaurant zouden komen.
En nu ze bij hen thuis nu ook net een klein vogeltje hadden geadopteerd, kreeg dat voorrang op al de rest.

Het was geen geheim wat we daar zouden doen. Waar het hart van vol was, liep de mond van over! Fruitbrochettes maken, aardbeitjes met chocolade versieren en koekjes bakken. Echt kokkerellen dus!

Eerst de handen wassen aan een lavabo waar je met je knie tegen mag duwen en dan komt er water uit. Handig!! En leuk om te doen.

En dan aan de slag. Een eigen fruitbrochette maken en daarbij kiezen wat je het lekkerst vindt. Zo krijgt iedereen zin om te proeven.

 Aardbeitjes zijn al lekker maar met een laagje chocolade er rond, worden ze nog heerlijker.

 En dan nog een vormpje kiezen om koekjes te maken.

 Koekjes bakken in de oven, vraagt een beetje tijd en dan houden wij ons bezig. De één in alle rust de ander één en al actie.

 

 En hier zitten we dan, in de feestzaal van een sjiek restaurant! Proeven van al dat lekkers. Dat smaakt hoor. Zeker als je eraan hebt mogen meehelpen.

 

 

 Dank je wel, mama en papa van Seppe en Camille, we hebben weer een leuke dag gehad!

We gingen een dagje uit...

Traditiegetrouw gingen we, om het schooljaar af te sluiten, een dag naar speeldorp "Diep in de zee".
Een bus vol enthousiaste kleuters zorgde voor de nodige decibels.
Aangekomen konden regels en afspraken niet snel genoeg uitgelegd worden.
Schoenen uit, truien ook al maar onmiddellijk en de eersten stoven weg om pas tegen etenstijd terug te keren.
De haren nat van het zweet, rode wangen van de warmte...
Het energieverbruik was hoog.
Geen wonder dat de meest gestelde vraag rond 11.00 uur werd; "Wanneer gaan we eten?"
Niemand had veel aanmoediging nodig had om hun lunchpakket binnen de kortste keren op te krijgen om dan met vernieuwde energie te herbeginnen.
Werd er dan over niets geklaagd? Had dan niemand een pijntje? Was er geen enkele discussie?
Jawel, toch wel maar niets dat niet opgelost kon worden en wie verdoet zijn tijd daarmee als er zoveel te beleven valt!?

Onze letterzak is leeg...

Weet je nog? Heel lang geleden, ergens in oktober mochten we eindelijk weten waarom Winnie the Pooh al een maand op de kast zat met een tas op zijn rug! Hij bleek voor een zak vol letters te zorgen.  Eventjes terug in de tijd:

En nu al die weken later, een lege rugzak!
Wij hebben week na week één kaart uitgehaald, de letter bestudeerd qua uitzicht, de klank beluisterd en woorden gezocht die met die letter begonnen.
Onze klas hangt er vol van.
In het begin van het enthousiasme groot, iedereen vond overal letters.
Op den duur hadden sommigen het misschien wel een beetje gehad: "Hoeveel letters zitten daar nu nog in?"
Er werd minder gevraagd naar een woordronde met de nieuwe letter maar anderen bleven dan weer heel trouw aan onze wekelijkse gewoonte om op maandag een nieuwe letter te leren.
We herkennen er nu echt wel heel wat. Alleen 'c', 'y', 'q' en 'x' hebben we achterwege gelaten.
We hebben ook geleerd om die letters samen te plakken tot woorden.
En als je dat kan, is lezen niet zo veraf meer!!

Eerste leerjaar, here we come...

Onze laatste jarige dit schooljaar: Mathis!