Wij kregen gisteren hoogwaardig bezoek van een prinses. Ze heette Prinses Rietje en had ook nog een broer Prins Brik. Ze had eigenlijk slecht nieuws want ze hebben een probleem in het land waar ze woont. Haar land heet 'Viesvuilland' en dan weet je eigenlijk al wat het probleem is!
Eerst was alles goed! De dieren en mensen in het land waren er gelukkig. Dat konden we ook zelf zien. Iedereen liep er blij rond en de natuur zag er prachtig uit.
Maar toen begon het verkeerd te gaan. Mensen die in het bos kwamen wandelen, gooiden afval zomaar op de grond. Na een tijd gooide iedereen gewoon alles op de grond. De dieren hadden het niet leuk meer en de natuur groeide niet meer zoals voorheen. Ook Prinses Riet vond het maar niets.
Daar moest iets aan gedaan worden. Maar wat? De dieren en Prinses vroegen aan de koning wat er moest gebeuren. De koning wist het eigenlijk ook niet zo goed. Dus werden Prinses Riet en de dieren op pad gestuurd om uit te zoeken wie wist hoe ze het probleem konden verhelpen.
Gelukkig kwamen ze bij ons terecht want wij weten het wel. Afval moet in de vuilbak. Maar niet alles in dezelfde zak! Je moet SORTEREN en dat woord kende Kyara al!
Emiel kende een PMD-zak. Veel anderen herkenden ook een 'P' en een 'M' en een 'D' op de zak. Wij leerden die letters kennen als; 'de P van PLANT', 'de M van MEISJE' en de 'D van DEUR'. Op de blauwe zak is het de 'P van Plastic', de 'M van metaal' en de 'D van drankkarton'. Ook 'Metaal' was niet voor iedereen een nieuw woord.
Maurice wist dat restjes groenten en fruit in een compostbak moeten want die heeft hij thuis naast de kippen staan. Alexander heeft ook een grote zwarte compostbak. Zij kennen alles van composteren: Groenten, fruit en tuinafval worden afgebroken. Kleine diertjes als wormpjes helpen daarbij. Wat overblijft is meststof voor de grond.
De laatste afvalbak kende iedereen het best want die gebruiken we elke dag in de klas: De papierbak om papier en karton te verzamelen.
Wij hebben geholpen om het ganse bos van Viesvuilland op te ruimen. Jullie zien geen bos in onze zaal maar wij wel! De kegeltjes werden boomstammen waartussen we moesten slalommen, de bank was een omgevallen boomstam waar we onder kropen en de blauwe hoepels waren voor ons eigenlijk stenen waarop we moesten springen om geen natte voeten te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten