Winnie the pooh klas: Heel veel 'Warme Bakkertjes'

We wisten het al een tijdje: Op dinsdag 26 oktober zouden we door de mensen van de Ouderraad verwend worden met een lekker ontbijt. Dat is een ideale tijd om het thema ' de bakker' uit te werken. Dat vonden alle kleuterjuffen. En daaruit groeide het idee om dit eens klasdoorbrekend en echt 'SAMEN STERK' te doen.

We werken samen een gans project uit alles in het teken van de bakker. Een bakker bakt. Vandaar dat wij onszelf nu trots 'de warme bakkertjes' noemen.

Maandag was voor sommigen misschien een beetje spannend want ze mochten weg uit de eigen klas en eigen klasgroep om ergens bij een andere juf en andere kindjes aan eenzelfde werk te beginnen, alles in functie van de grote dag, donderdag, waarop we hopen veel ouders met een klein hongertje te mogen verwelkomen.

Iedereen mocht zelf kiezen waar ze graag gingen helpen:

Vlaggetjes versieren om onze winkel feestelijk te maken. Of tafelpapier versieren zodat ook de tafels aantrekkelijk zijn. Of zakjes versieren voor onze te bakken koekjes. Of onze mascotte, bakker Georges, kleur geven. Of in onze klas blijven en de schort en bakkersmuts van bakker Georges versieren.

Om die reden zitten we op onderstaande foto's met groot en klein door elkaar en herkennen jullie niet alle eigen klasgenootjes. Iedereen was ijverig bezig.

Dinsdag startte gezellig en lekker. We kregen een luxe-ontbijt dat iedereen met veel smaak tot de laatste kruimel heeft opgegeten. Boterhammetjes met kaas, hesp of confituur, peperkoek, een gekookt eitje, appel, kiwi, banaan en chocomelk. We zaten precies in een vijfsterren resort.

Met een goed gevulde maag waren we klaar voor het grote werk. We willen wafeltjes bakken. En dan heb je ingrediënten nodig. Normaal gezien ga je daarvoor naar een echte winkel maar wij konden terecht in de winkel van de buurklas. Goed georganiseerd als we willen zijn, maakten we eerst onze boodschappenlijst.

Om het woord zelfrijzende bloem te onthouden tekenden we er een bloemetje bij. Juf Célines verkopers konden niet missen in hoeveelheden. Het stond er telkens netjes naast. Met getallen en getalbeeld om alle twijfel tegen te gaan.

Zo, kindje van de dag Lily en twee dragers konden vertrekken...

... en vonden alles wat we nodig hadden.

Als je boodschappen doet, moet je natuurlijk betalen. Juf Céline vroeg acht euro en Lily gaf een briefje van tien euro. Gelukkig hielp iedereen mee tellen hoeveel geld we dan moesten terugkrijgen.

Zo! Niets hield ons daarna nog tegen. We begonnen aan het beslag en daar maakten veel handen het werk licht. We hadden heel veel bloem nodig maar het weegschaaltje was klein dus elke keer als we hetzelfde getal 250 zagen, goten we de bloem al in de pot.

Of toch bijna 250!😄

Zo ook met de suiker maar dan moest er 300 op de weegschaal staan:

Emmaline mocht er 3 zakjes van die heerlijk ruikende vanillesuiker bijdoen.

En dan moest er een eerste keer goed geroerd worden.

In het recept stond dat de boter gesmolten moest worden. Geen probleem maar dan moesten we wel eventjes naar de microgolfoven in de eetzaal.

Per keer dat we drukten, werkte de microgolfoven een halve minuut langer. Na drie keer drukken, vonden we het nog niet goed genoeg maar na vier keer wel.

De gesmolten boter mocht bij de bloem en de suiker.

Onze eitjes moesten gescheiden worden. De eierdooier mocht al bij de bloem maar het eiwit moest sneeuw worden. We wilden echt sneeuw die niet meer lopend was en uit de pot viel. We durfden het nog net niet helemaal ondersteboven houden maar schuin houden was toch geen enkel probleem meer.

Zo. Nu het beslag klaar is, moet een tijdje in de frigo opstijven. Tijd voor de afwas. En dan waren de meeste keukenhulpen weg en bleven de echte helpers over. 😉

Nu kunnen we beginnen bakken. Vier wafeltjes tegelijkertijd. Het klinkt alsof het snel ging maar bakken is toch ook veel wachten en praten over koetjes en kalfjes of af en toe zeggen: "Ik heb een beetje honger." Da's toevallig! 😋