Wij hebben de voorbije week samen aan één project gewerkt.
Weet je waarom? We kunnen en mogen er misschien nog niet veel over verklappen maar elke klas kreeg de opdracht een masker te maken tegen het einde van de maand mei.
Mei is nog heel ver weg dus we hadden nog alle tijd maar welke periode is beter om een masker te maken dan de carnavalperiode? Wij zijn er onmiddellijk ingevlogen.
Een masker dat niet alleen je gezicht bedekt maar waar je ganse hoofd in verstopt zit... Dan moesten we vertrekken van een doos of een cylinder. Door karton rondom een houten kaasdoos te plooien, hadden we een stevige cylinder. Als je die bovenaan wat afrondt, krijg je toch al een beetje de vorm van een hoofd. Dat staat nog ver van een masker en ten tweede, wiens hoofd/kop moet het voorstellen?
Na wat zoeken op internet, zagen we een uil waarvan we dachten dat we die wel konden maken.
De cylinder werd onze basis en we beschilderden hem zodat er na verdere afwerking niets van gewoon karton te zien zou zijn.
Je ziet er nog geen uil in maar dat was ook nog maar het begin!
De ogen deden er veel aan.
Wij hebben vier tinten geel gemaakt door telkens een beetje geel met meer en meer wit te mengen. Door onze verfborstel plat te drukken, hoopten we dat ons stempelwerk eruit zou zien als kleine donsveertjes.
De snavel moest driedimensioneel uitsteken. Wie ziet er anders een echte uil in?
De gescheurde snippers over de randen van de verschillende vlakken kleven, zorgde ervoor dat onze snavel steviger werd.
En nu de vele veertjes!
Best dat we met zovelen waren om te helpen want voor één iemand alleen zou het heel veel knipwerk geweest zijn.
We hebben de driehoekjes niet geteld maar het zijn er echt heel veel!
Na een hele tijd driehoekjes knippen zag onze uil er zo uit:
Al mooi maar nog niet genoeg pluimpjes om helemaal gevuld te zijn dus moest er nog meer geknipt worden.
We waren er bijna!
Als onze uil ook nog een driedimensiole fronsende wenkbrauw zou hebben, zou hij er heel wijs uitzien.
Zo! Het enige wat hij nu nog niet heeft zijn oren.
Maar oren? Hoe zit dat eigenlijk bij een uil?
We hebben het ook opgezocht; Een uil heeft eigenlijk een ooropening, gaatjes die we niet kunnen zien.
Wat wij nog wilden maken, waren dus niet echt oren maar oorpluimen.
Die zitten niet eens op de plaats van de ooropening.
Als de uil in rust is, houdt hij zijn oorpluimen liggend maar onze uil is net heel alert want zijn oorpluimen staan mooi rechtop.
En nu zijn we helemaal klaar! Iedereen is trots op onze uil.
Juf dacht dat iedereen een stukje had meegeholpen en dat zei ze ook tegen juf Ellen die kwam kijken. Daarop zei Esra: 'Ik niet!"
Oh neen! Was Esra'tje dan altijd druk bezig met andere dingen? En vindt ze dat nu erg? Juf vindt het een spijtige zaak maar Esra kijkt op de foto toch ook blij met het resultaat dus hopelijk vindt ze het oké...
Zoals je op de foto kan zien, zit iedereen in feesttenue! Ja, want ondertussen is het vrijdag; de dag van het carnacvalsfeest.
De prinsessen zijn goed vertegenwoordigd:
En die prinsessen kunnen rekenen op bescherming van een groep stoere helden;
Bescherming is ook nodig want we hadden wilde en minder wilde dieren in de klas:
Waar we dan weer niet beschermd tegen moesten worden, waren een schattige clown, een zeemeermin en een lief K3-meisje.
Iedereen is duidelijk klaar voor de rode loper en een feestje!
Het beeld is niet zo scherp want juf moest zich een beetje haasten.
Maar meester Jan als kip moet iedereen gezien hebben. 😅
Na het 'officiêle' rode loper gedeelte, mogen confetti en serpentines uitgehaald worden.
En dan wordt het voor de meesten helemaal leuk.
Aan het feestje kwam toen nog geen einde maar aan het foto's maken, heel abrupt wel want van het ene op het andere moment, gaf het fototoestel de geest... Te veel beweging, te moeilijk scherpstellen?
Hij doet niets meer behalve rare geluiden maken.😞
Gelukkig stuurde juf Ellen een filmpje door zodat iedereen met ons mee kan vieren:
Het probleem met het fototoestel hopen we op te lossen zodat we, bij een volgend thema iedereen weer op de hoogte kunnen houden van onze bezigheden!
