Als het gaat over 'jezelf mogen zijn zoals je bent zonder je anders/beter voor te doen' vind je in het verhaal 'Woeste Willem' een perfect voorbeeld.
Willem is een zeerover op pensioen die naar eigen zeggen niet van gezelschap houdt maar eens hij Frank leert kennen, lijkt dat toch wel te veranderen. Als je hem mag geloven, zit het leven van een zeerover vol gevaren en avontuur. Frank luistert vol bewondering naar die verhalen van Willem. Als blijkt dat die toch iets minder heldhaftig is als hij liet uitschijnen, vindt Frank dat helemaal niet erg. 'Woeste Willem' blijft 'Woeste Willem' maar dan met een zwembandje om!
Wij hebben Woeste Willem geknutseld. De kleuters van het derde kleuter gingen voor Willem pootje badend op zijn vlot.
Voor het zeil van het vlot mochten de kleuters kiezen hoe het werd, als het maar kleurrijk was. Dominic en Cas hebben heel goed naar het echte zeil uit het verhaal gekeken want het is precies hetzelfde!
De kindjes van het tweede gebruikten opnieuw een koker om, net zoals Roetpiet een tijdje terug, nu Willem te maken. Bij deze is de voorraad kokers helemaal op dus moeten we in het vervolg een ander model als basis bedenken.
Op maandagavonden mag Koda'tje mee naar de klas om tafels en stoelen na het poetsen terug te zetten en ook zij vond onze Willempjes heel mooi.
"Kijken mag maar aankomen niet, Koda'tje!"
Op Youtube vonden we een lied over Woeste Willem en dat wilden we natuurlijk leren.
Je kan het vinden op onderstaande link:
Je raadt ook nooit welke letter heel toevallig onze nieuwe 'letter van de week' werd?!
De 'W' natuurlijk. Lilly had de letter nog niet helemaal uit de rugzak gehaald of ze zag al: "Dat is de letter van Woeste Willem!" Goed zo, Lilly!!
We zochten woorden die beginnen met 'w' en velen vonden er eentje: wind, worst, warm, woensdag, Winnie the pooh... Toen de kindjes er geen meer konden bedenken, zochten we verder met een raadseltje. Juf zei: " Je hebt een beetje dorst en je drinkt een glaasje w...."
Dominic wist het: "WIJN!!"
"Goed zo, Dominic!!"
Juf dacht aan WATER zo op een werkdag maar Dominic niet! 😂
Eventjes tussenin:
Wie niet aan het knutselen of denkwerkjes aan het maken was, mocht natuurlijk spelen.
En wat zie en hoor je dan in het poppenhuis? Kindjes die helemaal mee met hun tijd doen alsof ze een inenting tegen corona krijgen!😄
Ook 'juffrouw spelen' is erg in trek. Wat blijkbaar het meest indruk nalaat is het aantekenen van aanwezigheden. De dag door vullen de jufjes aanwezigheden aan.
"Dank je wel? juf Esra om goed voor mijn spullen te zorgen."
We hebben het anderhalve week gehad over zeerovers, stormen trotseren, groene zeemonsters vangen, liedjes zingen met zeemeerminnen, watermannen verjagen, schatten zoeken en vinden.
We voelden ons al bijna zelf een zeerover!
En dan moet je op schattenjacht natuurlijk!
Om er helemaal in te komen kon, voor wie dat wou, een extraatje helpen.
We waren er helemaal klaar voor. Juf Karen verdween en de zus van Woeste Willem, Woeste Willemina nam haar plaats in!
Op zoek naar de schat!
Een eerste schatkaart hadden we al onmiddellijk want die lag klaar in de klas.
Op elke schatkaart stond een opdracht.
Als we die goed hadden volbracht, moesten we op de achterkant kijken welke plaats op onze school er op de foto stond.
Eens we op die plaats kwamen, volgde een nieuwe opdracht tot we kaart na kaart bij de schat kwamen.
De volgende kaart/plaats werd snel gevonden; aan de trap naar de klassen van de groten toe! Die mochten ons niet horen en niet zien. Dan zat er niets anders op dan de trap op te kruipen en
de lange gang door te sluipen...
Bijna niemand zag ons, alleen één leerling, die zijn ogen niet leek te geloven, en juf Els die zo snel ze kon aan de kant ging om ons door te laten.
Ze zag dat we met een missie bezig waren!
Op naar de volgende hindernis:
Bij gebrek aan een loopbrug over water hadden we de banken in een lange rij gezet en moesten we van de ene naar de andere kant geraken zonder eraf te vallen. Je ziet dat iedereen zijn uiterste best deed. We hebben maar één drenkeling moeten redden.
Voor een derde opdracht moesten we bewijzen hoe beleefd en vriendelijk zeerovers kunnen zijn. 'Handje geven' is tegenwoordig een beetje voorbijgestreefd maar een vriendelijk vuistje mag wel! "Juf Lien, dank je wel dat je ons zo vriendelijk ontving!"
Volgens de schatkaarten, kwamen we, alhoewel we niets speciaals zagen, dichter en dichter bij de schat.
Die schat zou meer dan vijftig euro waard zijn, dus een volgende opdracht was 'tot vijftig tellen'.
Tijd voor Woeste Willemina om wat op adem te komen want dat konden de kleine zeerovers helemaal zelf!
En weg zijn we, klaar voor weer meer actie en conditietraining voor zeerovers:
toertjes rond het grasveld!
Eén toertje voor woeste Willemina en twee voor wie het zag zitten!
Natuurlijk moeten zeerovers goed kunnen mikken.
Daar hebben wij blijkbaar nog wat oefening nodig.
Voor deze opdracht moesten we allemaal één keer de bal proberen door het gat te gooien en tellen van hoevelen het gelukt was.
We moesten niet veel tellen.
De score was... 0 op 20!
Te lichte bal en te veel wind!
Daar kan een zeerover in wording niets tegen beginnen.
Geen nood, dat resultaat had geen invloed op het al of niet vinden van de schat dus wij gingen goedgezind verder!
Bij de volgend opdracht gingen we te water.
Tien keer in de oceaan duiken en dus ook 10 keer proberen weer aan land te geraken!
En dan moetsen we de tiende keer nog naar de overkant zwemmen ook! 😅
Op schattenjacht gaan is vermoeiender dan er verhalen over lezen...
Maar het einde is in zicht!
Niet te verwonderen dat we niet gespaard zouden blijven.
We vermoedden dat de schat niet op de grond maar eerder ergens hoog en droog verstopt lag.
Met een laatste krachtinspanning zijn we er geraakt.
Hoera, we hebben de schat!!
Onze inzet werd beloond.
Maar waarmee??
Willem-koekjes in een gouden verpakking!
Echt goud?
Bijna echt goud maar wel helemaal een echte schat!
Super!, zoveel amusement. Tof om te lezen.
BeantwoordenVerwijderen