De eerste weken van een nieuw schooljaar, kan je heel veel voelen.
Hopelijk ben je vooral blij maar het kan evengoed een verdrietig gevoel zijn.
Wij leren denken en zeggen wat we echt voelen.
Dat is hopelijk meestal 'blij' maar niemand is altijd zomaar blij.
Wij hebben heel wat gepraat over hoe je je kan voelen en dat is ook wel eens bang, verdrietig of boos. Geen probleem, zolang je weet waarom en hoe je jezelf of elkaar kan helpen om weer gelukkig te zijn.
Het kleurenmonster heeft ons op weg geholpen.
Misschien gaan de grote broer van Saar, Oscar en Richard hem herkennen want twee jaar geleden leerden wij samen voor het eerst het verhaal kennen.
Bij het begin van het verhaal heeft het monster alle kleuren van de regenboog. Als wij dan ook net een echte regenboog zien, kan juf zeggen wat ze wil, we moeten eerst en vooral naar die mooie kleuren in de lucht kijken.
Wij hebben allemaal ons eigen monster gemaakt
Een rechthoekige doos ziet er eigenlijk al een beetje uit als het kleurenmonster.
Je moet nu alleen nog kiezen hoe jij wil dat het monster eruit ziet en dan weet je ook onmiddellijk hoe hij zich voelt.
Ze zien er dus niet allemaal hetzelfde uit.
Alleen al door hoe ze zich voelen maar ook omdat het ene monster een kleuter van het tweede als baasje heeft en de ander gemaakt werd door iemand van het derde.
Wie in het tweede kleuter zit, mocht twee tinten van eenzelfde kleur door elkaar stempelen. Kleuters van het derde, stempelden een mozaïekpatroon van diezelfde tinten.
Ook armpjes en beentjes zijn niet van beide groepen hetzelfde.
Kindjes van het tweede hebben heel veel gescheurd en snippers opgekleefd.
De groten van het derde moesten voor de beentjes stroken in een patroon rondom de beentjes draaien.
Handjes en voetjes prikken was voor iedereen hetzelfde en de hoekige randjes aan boven-en onderkant heeft iedereen ook zelf geknipt!
Super van wie in het tweede zit want dat was niet zo gemakkelijk!
Het gezichtje afwerken was voor iedereen weer hetzelfde.
Of toch niet want nu kreeg het monster natuurlijk een andere uitdrukking volgens hoe hij zich voelt.
De kleuters van het derde tekenden extra streepjes om zijn pelsje te benadrukken.
Zo, onze monsters zijn klaar.
Velen mogen naar buiten kijken in afwachting van het moment dat mama of papa passeert.
Nu weet je nog niet welk monster voor welk gevoel staat.
Daarvoor moet je eerst het verhaal uit het boek 'de kleur van emoties' kennen:
"Het kleurenmonster is helemaal in de war en heeft een rommeltje gemaakt van zijn emoties.
Het werkt niet als ze allemaal door elkaar lopen.
Je kunt ze beter netjes ordenen: elk een eigen kleur en elk een eigen plekje."
Het eerste gevoel dat aan bod komt in het boek is 'vreugde'.
Blij zijn.
Da's een leuk gespreksonderwerp want veel dingen maken ons blij: Naar Plopsaland gaan of op skivakantie vertrekken, nieuw speelgoed krijgen. Babette is blij als ze mag gaan zwemmen en Saar is gewoon al blij als ze naar school mag en werkjes mag maken.
Maar Oscar spant de kroon; Hij is blij als hij lang in bed mag liggen! Juf dacht dat enkel zij degene was die dat zo leuk zou vinden...😁
Niemand is altijd blij.
Je kan ook een reden hebben om verdrietig te zijn.
Dit gespreksonderwerp kan je misschien niet leuk noemen maar de kleuters hebben ook geregeld een reden om verdrietig te zijn dus we gaan het niet uit de weg.
Het is soms moeilijk om helemaal zeker te zijn over wat je voelt.
Is het nu verdrietig of eerder boos?
Wat zeker is, dat als iemand je pijn doet, je verdrietig bent.
Nestor is vooral verdrietig als daar bloed bij te pas komt.
Juliette WAS verdrietig omdat haar vriendinnetje nu naar een andere school gaat maar gelukkig is het 'was' want ze zegt dat het ondertussen wel beter gaat.
Waar vriendje Oscar graag in bed ligt, maakt het Léon soms net verdrietig dat hij naar bed moet.
En juf voelde zich in het weekend wat verdrietig omdat het lijmpistool ontplofte. 😨
Nu moet er een nieuwe gekocht worden en dat is jammer.
Ons Saartje heeft heel veel reden om verdrietig te zijn want haar oma zee is nu net gestorven.
Zij weet precies waar het echt op aan komt!
Ze zei: "Jij mag verdrietig zijn omdat je lijmpistool kapot is maar jij kan een nieuwe kopen en ik kan geen nieuwe oma krijgen."
Haar verdriet mag dus groter zijn dan het mijne, vindt ze.
Lieve Saar heeft natuurlijk absoluut gelijk!
Haar oma zee is niet te vervangen!
Hopelijk vindt zij, naast thuis, bij ons ook troost!!
Het rode monster is zonder twijfel heel erg boos!
De manier waarop je toont dat je boos bent, daar willen we aan werken maar boos zijn, mag bij ons.
Soms heb je gewoon een goeie reden om boos te zijn.
Wie boos is, probeert het toch best uit te praten en een oplossing te zoeken zodat het gevoel weg kan gaan.
Bij ons zijn sommige kleuters boos als iemand iets kapot maakt.
Da's te begrijpen
Je kan ook boos zijn als een ander boos is op jou!
Een cadeautje willen maar nu niet krijgen, is ook een reden voor een boos gevoel.
Babette die zei blij te zijn als ze mag gaan zwemmen zegt nu dat ze boos is als ze net NIET mag gaan zwemmen. Dat klinkt voor haar logisch.
Een gevoel dat helemaal niet leuk is maar dat iedereen kent is 'bang'.
Bang zijn is helemaal niet leuk maar het gebeurt wel.
Als je eens luistert, zijn er veel redenen om bang te zijn maar gelukkig kan je ook geholpen worden zodat bang-zijn een beetje lichter kan voelen of zelfs verdwijnen.
Lis en Richard zijn soms bang in bed want dan denken ze dat er monsters of spoken tevoorschijn zullen komen.
Maxim vertelde dat hij bang was in het bos toen hij daar met papa was want hij zag de blaadjes vallen. Voor wie niet weet dat dit gebeurt in de herfst, kan dit inderdaad griezelig zijn.
We weten dat Nestor een tijdje terug bang was van een spin in het toilet maar goed nieuws:
Hij vertelde dat dit ondertussen helemaal voorbij is.
Hij stapt nu terug zonder bang gevoel het toilet binnen!👊
Je kan je ook een vorm van 'blij' voelen maar op een rustige manier.
Hoe leg je 'je kalm voelen' uit?
Misschien begrijpt iedereen beter 'rustig'?
"Kalm is 'CHILL'!"
Dat woord begrepen ze ook!
Bij ons in de klas worden velen rustig als ze gezellig in de zetel naar de televisie mogen kijken.
Maxim is rustig als hij slaapt.
Groot gelijk heeft hij daarin of toch als hij geen enge dromen heeft.
En Nestor voelt zich rustig als hij koekjes eet of aan tafel zit om te eten...
( Of misschien zijn het mama en papa die hem dan vragen rustig te zijn? )
Op het einde van het verhaal voelde het kleurenmonster zich toch nog anders dan blij, verdrietig, boos, bang of kalm.
Hij kon er de vinger niet opleggen en het meisje was ook niet zeker van haar stuk.
In het boek vragen ze ons: "Weet jij wat er scheelt?"
Ja, dat weten wij!
Het monster is verliefd op het meisje!
Bij het gesprek over dat gevoel gingen de meeste vingers in de lucht maar we zijn er niet helemaal uit.
Richard en Lis zijn beiden verliefd op Saar.
Ina en Nestor zijn beiden verliefd op hun eigen zusje.
Oscar en Léon zijn verliefd op hun mama.
...
Verliefd zijn als je een kleutertje bent?
Verliefd zijn op mama's en zusjes?
Gaat het dan niet eerder over 'heel graag zien'?
Dat verschil leek niet iedereen te begrijpen of ze zagen daarbij toch geen graten in het woord 'verliefd'.
Volgens Léon was er een veel groter probleem!😮
Saar en Richard zijn dus verliefd maar Saar is vier jaar en Richard is al vijf!!!
Dan kan het toch niet!?
😂
Wordt -misschien- vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten