Als het gaat over 'jezelf mogen zijn zoals je bent zonder je anders/beter voor te doen' vind je in het verhaal 'Woeste Willem' een perfect voorbeeld.
Willem is een zeerover op pensioen die naar eigen zeggen niet van gezelschap houdt maar eens hij Frank leert kennen, lijkt dat toch wel te veranderen. Als je hem mag geloven, zit het leven van een zeerover vol gevaren en avontuur. Frank luistert vol bewondering naar die verhalen van Willem. Als blijkt dat die toch iets minder heldhaftig is als hij liet uitschijnen, vindt Frank dat helemaal niet erg. 'Woeste Willem' blijft 'Woeste Willem' maar dan met een zwembandje om!
Wij hebben Woeste Willem geknutseld. De kleuters van het derde kleuter maakten er het vlot bij. We hopen dat het echt blijft drijven want het onderstel is gemaakt van een soort piepschuim dus het zou moeten lukken.👊
We zitten een beetje doorheen de voorraad kartonnen buizen maar gelukkig hadden we net genoeg kokers, waar voordien tennisballen in zaten, voor tweede en derde kleuter samen.
Voor de kindjes van het derde moest een iets groter stuk afgesneden worden want hun Willem zit neer met de beentjes hangend in het water en als je zit, kom je lager dan wie rechtstaat.
We begonnen bij het begin: beschilderen van het stuk dat zijn hoofd zal worden.
En kindjes van het derde kleuter beschilderen balken voor hun vlot.
Voor de mast mocht het derde kleuter kiezen hoe ze het zouden doen; een patroon van drie wisselende gekleurde stroken of snippers scheuren en kleven.
Daarna werden -voor sommigen dus- nog meer snippers gescheurd voor een blauw broekje.
Willem heeft een gestreept t-shirtje aan.
Wit met rood.
Da's handig, dan had je maar half zoveel werk want voor de witte stukjes hoefde je niets te doen.
De Willempjes van het derde kleuter moeten voor hun veiligheid zitten op hun vlot dus zij maken hangende beentjes -en armpjes- met muizentrapjes.
"Ik wil bovenaan! Neen, Ik wil bovenaan!" 😈
Twee ruziemakende strookjes hielpen de techniek voor muizentrapjes goed onthouden.
We zijn er bijna!
Nu nog het gezichtje afwerken en onze Willempjes zijn klaar.
Zo!
Woeste Willem is klaar om mee naar huis te gaan.
We knutselden natuurlijk niet de hele tijd.
Saar en Nestor hebben net een QR-code gescand en nu kijken ze gezellig samen naar het verhaal van Woeste Willem of beluisteren een lied.
Er bestaat zelfs een musicalversie van het verhaal!
We hebben ook onze eigen puzzels op de iPad gemaakt door foto's te maken uit het verhaal.
Iedereen kan naar eigen kunnen, het aantal puzzelstukjes kiezen.
De iPad laat nadien weten hoe lang je erover deed om de puzzel af te werken.
Dat vonden de kindjes wel interessant om weten!
Een echt vlot hadden we niet maar met een heel klein beetje verbeelding zie je onmiddellijk een vlot in onze afdekplank van de zandtafel.
En met de meegebrachte verkleedkleren is het niet moeilijk om je een echte zeerover te voelen.
Die plank moest er toch af want onze zandtafel werd watertafel.
Ook goed voor veel plezier - en wat extra dweilwerk-.
Dank je wel, Sam en Léon dat we jullie speelgoed mochten gebruiken.
Misschien staat er nu wel een boot op het verlanglijstje van enkele klasgenootjes!😄
En Willem, onthou jij maar, net zoals wij, dat het niet erg is iets niet te kunnen.
Al duurt daar eerlijk over zijn wel het langst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten