Wij verwachtten bezoek.
Het stond op onze kalender getekend! Niet alleen van een man maar ook van dieren.
Als je dit ziet, weet je al welke dieren we hoopten te zien en beter te leren kennen.
.jpg)
Reptielen!
Dus hagedissen, slangen, schildpadden en krokodillen!"
Wij wisten al op voorhand hoe je reptielen snel kan herkennen:
Ze hebben geen haar of pluimen maar enkel schubben.
Die schubben dienen om hen te beschermen en zorgen er ook voor dat reptielen elkaar iets kunnen uitleggen zonder woorden te gebruiken.
Richard wist ons al te vertellen dat een kameleon zijn schubben kan doen veranderen van kleur.
Hij krijgt dezelfde kleur als de plek waar hij zit en zo kunnen zijn vijanden hem niet gemakkelijk zien. handig!
Er zijn wel meer dan 20.000 soorten reptielen." hoorden we al snel.
En 28 soorten krokodillen.
Zouden die ook meekomen?
Niet iedereen was er helemaal gerust in.
Maar Valentijn die graag helpt bij SOS-reptiel, stelde ons al snel gerust.
Alhoewel er 8 krokodillen wonen in het opvangcentrum, had hij er toch geen mee.
Hij had jammer genoeg ook niet veel tijd en dus ook niet zo heel veel dieren bij zich maar we hebben ook nog veel dingen opgezocht en zo weten we nu wel al veel over reptielen.
Het eerste dier dat we te zien kregen was een baardagaam.
.jpg)
Een baardagaam leeft eigenlijk in de woestijn.
Die naam 'baardagaam' is eigenlijk niet zo gek want hij heeft stekeltjes in de vorm van een baard.
En met die baard kan hij dingen vertellen.
Als er andere jongens op zijn plekje komen, zet hij zijn baard wijduit om die jongens weg te jagen. Maar komt er een meisjes-agaam, dan zet hij zijn baard net wijd om het meisje verliefd op hem te laten worden.
Dan zegt hij: " Kijk naar mij! Zie je hoe mooi ik ben?"
De baardagaam heeft iets heel speciaals:
Niet twee ogen maar drie.
Bovenop zijn kopje heeft hij een heel klein oogje waarmee hij de schaduw van rondvliegende roofvogels kan zien.
Zo is hij de aankomende roofvogel hopelijk net te snel af.
Slim!
Maar ook slim van Noud en Luiz want die wisten dat al!👍
Wie wou, mocht hem strelen.
Je merkte dat hij eerder koud aanvoelde.
Casper zei dat dat komt omdat hij zichzelf niet warm kan houden.
Na een tijdje kwam er toch wat meer beweging/leven in.
Dat kwam door de warmte van de hand van Valentijn.
Eigenlijk kenden we al een baardagaam want de zoon van juf Hilde heeft er eentje thuis en die was ook al een keer op bezoek in onze klas.
Jasper heeft alleen een baardagaam.
Maar Valentijn bracht ook een korenslang mee.
Je mag die ook de 'rode rattenslang' noemen.
.jpg)
Die van Valentijn zag er nochtans niet rood uit maar wit. Hij was zijn kleuren kwijt.
Alleen de oogjes waren dan net heel erg rood.
De onze was een albino omdat mensen ervoor gezorgd hebben dat de kleur uit de slangsoort gegaan is. Jammer en ook erg....
Wat een rattenslang eet, kan je gemakkelijk raden.
Ratten natuurlijk!
Maar ook muisjes en kleine vogeltjes
Die slang woont op boerderijen maar dat vindt de boer niet erg.
Hoe meer van die slangetjes, hoe meer ratten en muisjes ze kunnen vangen en opeten.
Ratten en muisjes vindt de boer niet leuk dus de slangen doen een goed werk.
Een slang kan niet zweten en maakt geen slijm dus voelde ze gewoon droog en glad aan.
Ze stak haar tongetje uit.
Daarmee kan ze ruiken.
En een slang ruikt andere dingen dan enkel geuren zoals wij.
Ze kan ruiken waar dieren verstopt zitten en ook hoe wij ons voelen.
Het slangetje dat Valentijn meehad was een beetje zenuwachtig en was niet graag in onze klas.
Daarom hebben we haar snel met rust gelaten en terug in haar hokje gestoken.
Valentijn vroeg ons om stil te zijn zodat ze zo rustig mogelijk zou zijn maar juf mocht niet 'Ssssst' zeggen want dat is een sissend geluid en dan zou ze zich zeker bedreigd voelen.
Nu zou Valentijn schildpadden uithalen...
Gérard had een boek meegebracht over reptielen en daar hadden we een reuzengrote schildpad in gezien.
We hadden er al heel wat over gelezen.
Wist je bijvoorbeeld dat die Galapagosreuzenschildpad meer dan 170 jaar kan worden?
En dat hij geen tanden heeft maar een scherpgerande bek die blaadjes en plantjes aftrekt.
Sommige schildpadden hebben een extra lange nek om aan blaadjes te kunnen die hoger in de struiken groeien.
Interessant allemaal!
Die van Valentijn waren gelukkig veel kleiner al legde hij uit dat schildpadden inderdaad groot kunnen groeien en ja, heel oud worden.
Mensen die geen zin meer hebben om er zo lang goed voor te zorgen, laten die dan vrij in de natuur en zo komen er veel schildpadden in het opvangcentrum terecht.
Die kleinste die Valentijn toonde is een waterschildpad die wel in water wil zwemmen maar niet in zee. Het is een 'geelbuikschildpad'.
Drie keer raden welke kleur zijn buikje heeft! 😂
Hij heeft een spits kopje en een platte schild en daardoor kan hij snel zwemmen.
De grotere was een 'kolenbrander schildpad'.
Die heet zo omdat de oranje vlekjes op zijn poten lijken op brandende kolen.
.jpg)
Er zijn landschildpadden, moerasschildpadden en zeeschildpadden.
Diegene die kunnen zwemmen hebben zwemvliesjes tussen hun tenen.
De grotere landschildpad beweegt traag.
Hij eet planten en die proberen niet te ontsnappen dus heeft hij alle tijd om tot bij zijn eten te stappen.
Hun schild is super hard maar als hij valt of aangevallen wordt, kan het toch breken.
Hun schild is super hard maar als hij valt of aangevallen wordt, kan het toch breken.
Dat schild is eigenlijk zoals ons skelet.
Wat bij ons aan de binnenkant zit, zit bij een schildpad aan de buitenkant.
Als je bovenop het schild blaast of kriebelt, kan de schildpad dat toch voelen.
Deze schildpad was nieuwsgierig en had wel zin in een wandelingetje om felle kleuren aan schoenen te ontdekken.
We waren blij met het bezoek van Valentijn en zijn reptielen,
misschien wel wat ongerust omdat Valentijn ook vertelde dat het kleine korenslangetje hem net uit angst gebeten had en daardoor waarschijnlijk nog blijer dat de krokodillen in het centrum gebleven waren.😅
Maar nu gaan we verder.
Van reptielen die nu nog leven naar uitgestorven reptielen met gelijkenissen en verschillen: Dinosaurussen!
Dat wordt nog net iets spannender...
Wat ook spannend is, is dat onze grote kleuters bijna geen kleuters meer zijn.
Om het net een beetje minder spannend te maken, hebben we nog eens samen spelletjes gespeeld met de kinderen en juffen van het eerste leerjaar.
'Het grote cijfer- en letterspel'.
Er waren wel twintig opdrachten.
Onze kleuters werden samen met kinderen van het eerste leerjaar in groepjes verdeeld en gingen van de ene opdracht naar de andere.
Je moest (en kon) niet alle twintig opdrachten uitvoeren om toch letterkoekjes en cijfersnoepjes als beloning te krijgen!
En dan hadden we natuurlijk ook nog een paar jarigen te vieren.
Dikke zoen voor Casper, Lore en Leon.
Weinig schminkwerk voor juf want Casper en Leon hielden daar niet zo van.
Da's niet erg, zolang we maar feestjes kunnen vieren!
Ook juf was jarig.
De vraag kwam al wie mij dan mocht schminken.
Het was het nadenken en overwegen waard...
Of
"Toch maar niet..."
Net op tijd bedacht:
Juf moest direct na schooltijd nog weg!😅
Maar we hebben wel een feestje gevierd!
Bedankt voor de foto's, Eden!😃
Geen opmerkingen:
Een reactie posten