Vier oktober mogen alle dieren feestvieren want dan is het werelddierendag.
Een goed moment om onze kennis over dieren wat uit te breiden. En dat is dit schooljaar een fluitje van een cent want de papa van Gérard is een dierenarts. Die kan ons natuurlijk heel veel over dieren vertellen. Hij wou niet alleen vertellen maar ook tonen!
Hij heeft van onze school een echte kinderboerderij gemaakt!
In ons liedje zingen we over dierenarts Beestenboel die alle dieren cool, cool supercool vindt.
Wij vinden dieren ook supercool!
( Of toch zeker juf!🐶)
Heel veel klasgenootjes hebben thuis dieren en die waren allemaal al wel een keer naar een dierenarts geweest.
Vanaf nu kunnen wij eigenlijk de dierenarts assisteren want we hebben een spoedcursus dierenverzorging gekregen.
Gelukkig was het voor onze eerste keer en om te oefenen geen echt dier dat met heel veel kwalen naar de dierenarts kwam maar we hebben toch de handen uit de mouwen moeten steken om deze hond weer gezond en wel naar huis te sturen.
Het eerste probleem was nog snel opgelost; een wonde aan zijn poot.
Met een pleistertje erop was dat leed al snel geleden.
Die hond had ook een sok opgegeten waardoor we hem een spuitje moesten geven zodat hij zou overgeven en de sok niet langer in de maag zou blijven zitten.
Nog een geluk dat de baasjes snel gekomen waren of we hadden al direct moeten leren opereren!
Zo!
De sok is er weer uit maar nu zitten we nog met een gebroken poot!
Die hebben we snel in een gipsverband gestoken.
En als laatste hebben we met een spray de vlooien die overal in het rond sprongen gedood.
Dit zou in het echt al een gepeperde rekening zijn maar wij hadden geluk: Dierenarts Céderic wou het voor ons wel gratis doen.
De hond was heel mooi maar niet echt.
Nu is het aan de echte dieren.
Een geluk dat de herfst nog maar net begonnen is want was het al winter, dan zou deze waterschildpad al aan zijn winterslaap begonnen zijn en kon hij niet meer op bezoek komen.
"Wel goedkoop als huisdier." zei dierenarts Céderic.
Je hoeft hem een ganse winter geen eten te geven!😂
We weten nu ook dat een schildpad koud (en daarnaast ook hard) aanvoelt omdat hij koud bloed heeft. Wij als mensen hebben warm bloed.
Deze schildpad was niet echt bang want hij stak zijn kopje niet de hele tijd onder zijn schelp maar hij wou wel graag weg want dat zag je aan zijn bewegende pootjes.
De duifjes waren twee broers die wel samen boven het huis van Gérards huis mogen vliegen en dan op het dak een beetje uitrusten maar ze worden niet naar heel verre plekken gebracht om dan helemaal terug naar huis te moeten vliegen.
Er was ook een heel mooie haan mee.
Niet iedereen wist dat een haan geen eieren legt maar nu we het nog eens gehoord hebben, weten we het zeker; alleen de hen legt eieren.
Wat we wel al wisten is dat een haan KRAAIT.
De twee eenden waren van een bijzondere soort!
Ze hielden hun lijfjes heel erg recht.
Ze leken wel even recht te willen staan als mensen ook doen.
Dierenarts Céderic had ook twee heel mooie konijntjes mee.
De ene had rechte oren en de ander had hangoren.
Weet je wel dat die met de hangoren minder goed hoort dan die met de rechtopstaande oren?
En dan was er nog een schaapje.
Dat schaap was niet zo heel erg groot en toch is het geen lammetje.
Het is gewoon een kleine soort!
Nu mag ze haar wollen vacht nog een ganse winter houden zodat ze zelf lekker warm heeft.
Maar als het lente wordt, zal ze geschoren worden en kan er van haar vacht wol gemaakt worden waarvan mensen dan een warme trui kunnen breien.
Dan hebben wij, mensen, het lekker warm!👊
Dank je wel, papa van Gérard.
Het was super leuk om voor één dag een echte kinderboerderij op onze school te hebben!
🐑🐓🐢🐰
En nu is het aan juf en haar stokpaardje!
Of eerder een 'stokhondje'.
Eigenlijk zijn het er zelfs twee:
De bruine (of eigenlijk noem je dat een rode) border heet Koda en de zwart-witte Géraud.
Ja!!😀
Net als ons Géraudje in de klas.
Juf vond dit zo'n mooie naam!
De pup die vorig jaar bij ons kwam wonen, mocht dus ook zo noemen.
Vandaag mocht Koda mee voor onze show want zij gaat al langer naar de hondenschool.
Met een enthousiast publiek ziet Kodaatje het wel zitten om het beste van zichzelf te geven.
Vooral als ze geregeld beloond wordt met iets lekkers.
Juf heeft gelukkig genoeg assistenten die een beetje willen helpen.
Eden heeft een oma met veel honden dus hij weet er wel mee om te gaan.
Hij mag Koda laten staan:
https://youtube.com/shorts/rosL0zDg_XwKoda heeft een doek.
Niet om haar neus te snuiten maar om, als hij verstopt wordt, te zoeken.
Dat vindt ze leuk!
https://youtube.com/shorts/ww8Jp-nGb9A
https://youtube.com/shorts/ww8Jp-nGb9A
" Dat hebben wij in de turnles ook!" riepen de toeschouwers.
Deze keer is het Koda die door de tunnel mag kruipen.
Juf vindt het niet zo leuk als Koda veel blaft want dan kan ons klasgenootje en buurjongetje Noah haar horen maar heel af en toe mag Koda blaffen omdat we het haar dan vragen.
Dan zeg je 'luid' en Koda blaft.
Jammer genoeg doet ze het ook als we het niet vragen... 🙉
Koda houdt ook van haar blok.
Niet om mee te bouwen maar om te apporteren.
Ophalen, afgeven en beloond worden!
Juf heeft graag dat Koda komt als ze roept maar soms verandert juf graag van idee.
Middenin moet Kodaatje toch niet meer komen maar gaan liggen.
Dat vindt ze niet gemakkelijk want ze denkt;" Je had me toch geroepen?"
En als ze dan goed haar best gedaan heeft is het net zoals op onze school speeltijd.
Koda mag doen wat ze het allerliefste doet:
Om haar bal lopen en terugbrengen.
Koda heeft hard gewerkt en haar best gedaan terwijl ze eigenlijk nog niet eens een ontbijtje had gekregen deze morgen.
Ze zal wel honger hebben!
Iedereen brengt graag een lekker hapje.
Onze show heeft een uur geduurd maar juf moest geen enkele keer vragen om mooi te blijven zitten.
De kindjes hadden de smaak te pakken.
(Of was het vooral juf die van geen ophouden wist?)
Misschien wil iedereen nu graag één van de dieren die we al op dinsdag zagen of een hond.
Mama's en papa's, hou jullie maar al klaar...
Pas op, wie weet vraagt iemand liever een papegaai want daar hebben we een mooi verhaal over gelezen: Django en de papegaai.
Django wou zo graag een papegaai maar als hij er dan eentje krijgt van opa, blijkt hij allergisch.
Mister Krok moet weer weg! 😪
Wat een verdriet!
Dat willen wij toch echt niet graag tegenkomen.
Met een papegaai gemaakt van papier kan dat niet, dus wij spelen op zeker!
Beestenboel voor één week is kort maar ja, volgende week hebben we het alweer druk met ons project 'de bakker' voor de ganse kleuterschool.
Dan helpen we geen dierenarts maar worden we bakkers.
Wij gaan verschillende soorten koekjes bakken en verkopen!
Je hoort dus nog van ons!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten