De eerste weken van een nieuw schooljaar, kan je heel veel voelen. Hopelijk ben je vooral blij maar het kan evengoed een verdrietig gevoel zijn.
Wij leren denken en zeggen wat we echt voelen.
Dat is hopelijk meestal 'blij' maar niemand is altijd zomaar blij.
Wij hebben heel wat gepraat over hoe je je kan voelen en dat is ook wel eens bang, verdrietig of boos. Geen probleem, zolang je weet waarom en hoe je jezelf of elkaar kan helpen om weer gelukkig te zijn.
Het boek "De kleur van emoties" heeft ons op weg geholpen.
Het kleurenmonster is helemaal in de war en heeft een rommeltje gemaakt van zijn emoties.
Het werkt niet als ze allemaal door elkaar lopen.
Je kunt ze beter netjes ordenen: elk een eigen kleur en elk een eigen plekje.
Als je goed naar een drankbrik kijkt, zie je al een beetje het kleurenmonster.
Je moet nu alleen nog kiezen hoe jij wil dat het monster eruitziet en dan weet je ook onmiddellijk hoe hij zich voelt. Wij hebben allemaal een monster gekozen en gemaakt.
Ze zien er dus niet allemaal hetzelfde uit.
Alleen al door hoe ze zich voelen maar ook omdat het ene monster een kleuter van het tweede als baasje heeft en de ander gemaakt werd door iemand van het derde.
Het eerste gevoel dat aan bod komt is 'vreugde'. Blij zijn.
Da's een leuk gespreksonderwerp want veel dingen maken ons blij: nieuw speelgoed krijgen, in de herfst in de bladeren springen, als het sneeuwt, met papa spelen, op de iPad mogen spelen, als het zomer is...
Eentje is gewoon al blij als hij naar school kan!
Niemand is altijd blij.
Je kan ook een reden hebben om verdrietig te zijn.
Dit gespreksonderwerp kan je misschien niet leuk noemen maar de kleuters hebben ook geregeld een reden om verdrietig te zijn dus we gaan het niet uit de weg.
Het is soms moeilijk om helemaal zeker te zijn over wat je voelt.
Is het nu verdrietig of eerder boos?
Wat zeker is, dat als iemand je pijn doet, je verdrietig bent.
Of als je verstoppertje speelt en je kan de anderen niet vinden.
Als de grote kinderen op onze school je tegenhouden op de blokken op de speelplaats of als ze je pokémonkaarten nemen of je muts aftrekken...
Soms is het ook moeilijk om vriendschappen te delen.
Allemaal redenen waar het logisch is dat je verdrietig bent.
Hopelijk vind je dan vlug iemand die je kan troosten!!
Het rode monster is zonder twijfel heel erg boos!
De manier waarop je toont dat je boos bent, daar willen we aan werken maar boos zijn, mag bij ons.
Soms heb je gewoon een goeie reden om boos te zijn.
Wie boos is, probeert het toch best uit te praten en een oplossing te zoeken zodat het gevoel weg kan gaan.
Bij ons zijn sommige kleuters boos als iemand de bal over de muur gooit. Da's te begrijpen want als het veel gebeurt, mogen ze de bal niet opnieuw halen en dan kan er niet meer gevoetbald worden.
Je kan ook boos zijn als een broer op de computer speelt en jij bent niet aan de beurt.
Een cadeautje willen maar nu niet krijgen, is ook een reden voor een boos gevoel.
Of geen huisdier krijgen als je dat wel graag zou willen. Dat herkent juf van vroeger... 😉
Aan de andere kant, iemand heeft dan wel een huisdier maar heeft toch een reden om boos te zijn als de poes krabt!
Een gevoel dat helemaal niet leuk is maar dat iedereen kent is 'bang'.
Bang zijn is helemaal niet leuk maar het gebeurt wel.
Als je eens luistert, zijn er veel redenen om bang te zijn maar gelukkig kan je ook geholpen worden zodat bang-zijn een beetje lichter kan voelen of zelfs verdwijnen.
Velen zijn bang als het helemaal donker is maar een lichtje helpt. Als de deur een beetje open mag blijven, gaat bang-zijn ook over.
Je kan ook bang worden als iemand jou probeert bang te maken.
Die ene is dan geslaagd in zijn opzet.
Halloween klinkt leuk maar als je schrikt van een eng ding, is het toch minder leuk.
Niet iedereen is graag alleen boven in huis.
Ergens in huis zijn, zonder te weten waar de anderen zijn, is ook griezelig.
Je kan ook bang zijn om een werkje te maken als je denkt dat het heel moeilijk is.
Sommigen zijn bang als ze op hoge dingen moeten stappen of je kan ook een beetje bang zijn van je eigen kippen.
Yinte vertelde dat zij bang was toen ze op school als enige nog bij de toiletten was en alle anderen al terug waren naar de klas.
Een half uurtje later bij het terugkeren van een toiletbezoek, zei Olivia die goed had geluisterd: "Juffrouw, Yinte is nog alleen op het toilet!😱"
We wilden niet dat ze opnieuw bang zou zijn.
Net nu ze het verteld had.
Dus zijn we teruggekeerd om haar te helpen maar Yinte had haar angst ondertussen al overwonnen.
Ze was niet meer bang!👊
Je kan je ook een vorm van 'blij' voelen maar op een rustige manier.
Hoe leg je 'je kalm voelen' uit?
Misschien berijpt iedereen beter 'rustig'?
"Ja", zei Victor, "Kalm is 'CHILLEN'!"
Begrepen dus.
Bij ons in de klas worden velen rustig als ze gezellig in de zetel naar de televisie mogen kijken.
Met of zonder knuffel, dat speelt niet voor iedereen een rol zolang het maar geen griezelfilmpjes zijn.
We hebben veel gepraat over gevoelens maar we hebben die gevoelens ook gebruikt bij het leren programmeren met Bee-Bot.
Bee-Bot is een robot die je kan bedienen met de knoppen op zijn rug.
Om van punt A naar punt B te komen moet hij op voorhand de juiste commando's krijgen.
Het ene heeft eigenlijk niet veel met het andere te maken maar je kan beiden toch combineren.
Meester Jan is ons komen helpen met de kleuters van het derde.
Hij heeft telkens een kort verhaaltje voorgelezen waarbij moest nagedacht worden om welk gevoel het ging.
Eens dat was uitgemaakt, werd Bee-Bot naar het overeenkomstig meisje of monster gestuurd.
Zo'n eerste keer mogen de kleuters in tussenstappen het bijtje laten bewegen.
Later proberen we een ganse route met bochtwerk en stappen tellen, in één keer te programmeren.
Bee-Bot kan 200 stappen onthouden dus voor hem kan het geen probleem zijn.
De kleuters van het tweede mochten ook proberen te programmeren.
Zij kozen een kleur en stuurden Bee-Bot zo op pad.
Monsters waren bij ons de voorbije weken alom aanwezig.
Kijk maar op Maurice zijn trui!
En ook de blokken werden herkenbare figuren.
Op het einde van het verhaal voelde het kleurenmonster zich toch nog anders dan blij, verdrietig, boos, bang of kalm.
?
Hij kon er de vinger niet opleggen en het meisje was ook niet zeker van haar stuk.
In het boek vragen ze ons: "Weet jij wat er scheelt?"
Ja, dat weten wij!
Het monster is verliefd op het meisje!
Dat gevoel hebben we niet helemaal besproken al is gebleken dat hier en daar sommigen al plannen voor de toekomst hebben.
...
Al moet hier 'monogamie' nog eens uitgelegd worden want de keuzes liggen blijkbaar nog niet vast of durven overlappen! 😄
