Als Sinterklaas een klas bezoekt, ziet hij graag zijn evenbeeld staan en een Sint kan niet zonder pieten dus wij wisten wat ons te doen stond.
De kindjes van het tweede stonden in voor een groep pietjes en onze oudste vrienden hebben Sinterklaas - hopelijk- tevreden gesteld want de gelijkenis is treffend! Maar een piet en een Sint maak je niet op één dag!
We moeten eerst en vooral de papa van Saar bedanken want hij staat elke keer klaar om de nodige buizen voor ons te verzagen en deze keer waren het er veel!
Dus: "Dank je wel, papa van Saar!😗"
En nu is het aan ons om te knutselen:
Voor de gezichten begon iedereen op dezelfde manier. Snippers scheuren en kleven. Sint ziet er fris gewassen uit maar Piet heeft natuurlijk roetvlekken op zijn gezicht.
Vanaf dan werd het voor de beide groepen verschillend.
Sinterklaas kreeg een lang wit kleed.
Da's nog een gemak want zo moesten er geen benen geknutseld worden.
Pieten houden van kleurrijke pakjes dus dat kregen zij dan ook:
Een streepjestruitje en een streepjesbroek.
Het is koud buiten! En zeker in de nacht wanneer Pieten toch het meest buiten zijn.
Daarom is het een truitje met lange mouwen en ook een lange broek.
Piet krijgt ook stevige stapschoenen met goed veel grip zodat hij niet van de daken glijdt.
Sint zijn kleed had knopen nodig maar daar hadden we wat keuzestress:
We hadden heel sjieke, gouden knopen maar die waren te groot.
We hadden ook lelijke zwarte maar van een perfecte maat.
Wat zouden we nu liefst gebruiken?
We vonden snel de oplossing:
De lelijke passende van vorm, natekenen op de sjieke gouden en hup, we hadden onze eigen gouden knopen met de perfecte maat!👊
Als ze straks spullen zullen moeten vasthouden, moesten ze handen hebben:
Sint kan niet zonder Pieten maar ook niet zonder staf dus die mocht zeker niet ontbreken.
We zouden niet willen dat hij van vermoeidheid omvalt tijdens die lange nachtelijke tochten.
Een steuntje kon hij wel gebruiken.
We hebben Sinterklaas nog nooit gezien zonder mijter dus daar moesten we zeker ook aan denken.
En wat nog veel minder mocht ontbreken, was natuurlijk de lange baard van Sinterklaas.
We maakten 'macaroni met kaassaus' maar da's natuurlijk een grapje.
Iedereen wist heel goed dat we van die pasta niet mochten proeven ook al was het zogezegd 'macaroni met kaassaus'. 😂
Piet hebben we eigenlijk ook nog nooit gezien zonder mutsje.
Dus de kindjes van het tweede wisten wat hen nog te doen stond:
een mutsje knippen uit crêpepapier.
Daarvoor moet je het knippen toch al goed onder de knie hebben want crêpepapier werkt graag tegen als het moet geknipt worden.
De rode mantel gaf het derde kleuter helemaal geen werk want vellen zijdepapier zijn precies goed van grootte.
Iedereen had wel nog prutswerk te doen:
Het gezichtje afwerken met neus, mond en oogjes.
Zo!
Klaar!
Sint en Piet mogen komen!
Ze zullen zich zeker niet alleen voelen in onze klas.
Het lijkt alsof wij alleen maar geknutseld hebben de laatste weken.
Da's nochtans helemaal niet waar.
Er is altijd tijd om te spelen.
Met onze houten blokken werd de stoomboot gemaakt en in het poppenhuis waren er elke dag Pieten aan het werk.
Als er dan geen echt paard is, is dat snel opgelost.
Lis kreeg niet genoeg van de puzzel van Sinterklaas.
Hij was heel blij dat er geen limiet stond op het aantal keren dat hij hem mocht maken.
Aan wie we ook heel veel aandacht hebben moeten geven was aan ons Spiekpietje!💕
Op een dag vonden we een brief van Sinterklaas en Spiekpietje zat daar ineens in onze klas!
We moesten er extra goed voor zorgen want het was voor dit Spiekpietje de allereerste keer dat hij in een klas kwam kijken of wij een bezoekje van Sint zouden verdienen.
Sint was wat ongerust of het goed zou gaan want Spiekpietje was, naar het schijnt, een beetje bang om alleen te zijn 's nachts.
Daar hebben de kindjes een oplossing voor gezocht!
Ze zouden wel knuffeltjes meebrengen maar in afwachting kon Spiekpietje misschien beter mee met juf naar huis, vonden ze.
Dat leek voor iedereen het beste. Dus reed Spiekpietje mee op de step, eerst naar de winkel en daarna naar huis.
Hij installeerde zich met een drankje en een koekje in de zetel en had direct een vriendje thuis.
De nacht erna had hij knuffeltjes genoeg om zich helemaal niet meer alleen te voelen in onze klas.
Dat het zijn eerste keer was, hebben wij geweten!
Er ging geen nacht voorbij of hij had wel iets uitgespookt.
Elke avond dekten we hem lekker toe onder een dekentje maar denk maar niet dat hij 's nachts flink bleef liggen!😧
Hij maakte een rommeltje van onze klas, verstopte zich of had juf haar bril genomen om een boekje te lezen!
We hebben er onze handen aan vol gehad maar elk probleempje dat hij 's nacht leek gehad te hebben, hebben wij voor hem opgelost:
Bang om alleen te zijn? mee naar huis of we gaven hem knuffeltjes!
Koud? Hij kreeg een jasje van de poppen!
Pipi doen? Saar zou wel een wc'tje van haar pop meebrengen!
...
SPIEKPIETJE, je bent een DEUGNIETJE maar we weten nu al:
Als je straks terug weg zal zijn, zullen we je heel hard missen!😭
