Enora en Jean-Lou zijn zondag jarig.

Zondag zijn Enora en Jean-Lou jarig.

Waarom ze dan nu al gevierd worden en op de blog mogen?

Omdat we maandag en dinsdag nog vier andere jarigen van de maand juli en augustus vieren.

Zo komen we net toe met de dagen die ons nog resten.

Maxine is zes jaar!

Maxine werd gisteren zes jaar en Enora mag mee op de foto! 

Dat was eventjes twijfelen: Maxine had in het schminkboek dit gezien. 

Het paste van kleur precies bij haar kleedje. 

De keuze was gemaakt maar kon ze nu ook niet roze kiezen? 

Neen, roze is supermooi 

maar het blauw, passende bij haar kleedje, zou toch nog veel beter uitkomen.

Ze had gelijk! 

Dank je wel!

Elk schooljaar opnieuw zoek ik een helpende hand als het om het verzagen van karton gaat.

Een breekmesje kan veel maar toch niet alles.

Ik stuurde heel lang geleden een mail met de vraag wie me nu kon helpen. 

Binnen het half uur, kon ik op beide oren slapen:

 Finns papa was bereid me te helpen.

Hij heeft veel meer dan een breekmesje! 

Dank je wel, papa van Finn!

Volgend schooljaar vind ik binnen een nieuwe klasgroep hopelijk een nieuwe kandidaat!

Matei is zes jaar.

Matei is woensdag zes jaar geworden en dan hebben we dinsdag al gevierd. 

Trakteren mag niet maar zingen voor de jarige mag altijd!

Matei wou graag geschminkt worden maar hield het liever sober. 

"Een voetbal zegt genoeg.": dacht hij.

We zijn er weer!

Dinsdag 2 juni leek een beetje op 1 september: 

Juf, en de kindjes misschien ook, veel te vroeg wakker ...

Iedereen was misschien ook wat zenuwachtig en allemaal, behalve juf, een stuk gegroeid.

Het onwennige glimlachje was bij de meesten vlug weg en werd omgewisseld in een blije lach.

Elkaar terugzien was het belangrijkste maar het was ook leuk om het gekende speelgoed in de vertrouwde hoeken terug te vinden.

Als we elkaar zo lang moesten missen, werd op die eerste dag, spelen onze belangrijkste bezigheid. 

En dan hadden we nog geluk, want toen scheen de zon nog:

Wij blijven de hele dag in onze klasbubbel.

Dus tegen etenstijd gaat niemand naar huis en de eetzaal blijft stil en leeg.

We brengen allemaal onze picknick mee.

 En bij mooi weer, kunnen we dus best buiten eten.

Het zijn allemaal flinke eters maar spelen geeft dan ook een hongerig gevoel.

Als alle magen gevuld zijn, hebben we weer energie om verder te spelen.

Natuurlijk moeten we ook wel weer aan het werk. 

Papa's, we kunnen natuurlijk nog niets verklappen maar we zijn ijverig bezig om ook jullie nu in de bloemetjes te zetten. 

Het blijft nog eventjes een verrassing maar we kunnen wel al zeggen dat je cadeautje past binnen ons thema 'sporten en bewegen'.

Naast ons knutselwerk voor papa, moeten we ook weer denkwerkjes maken en puzzelen om smileys op ons planningsbord te verdienen.

Onze spelletjes en het digibord worden herontdekt.

Ook bij frisser weer, blijft samen eten leuk en gezellig. 

Dan wordt het maar een picknick binnen. 

Het virus heeft veel roet in het eten gegooid, veel van iedereen afgenomen en zorgt nu nog voor veel aanpassingen. 

Maar wij zijn blij dat ondertussen weer meer mag en maken er het beste van in onze klasbubbel.