Dinsdag 2 juni leek een beetje op 1 september:
Juf, en de kindjes misschien ook, veel te vroeg wakker ...
Iedereen was misschien ook wat zenuwachtig en allemaal, behalve juf, een stuk gegroeid.
Het onwennige glimlachje was bij de meesten vlug weg en werd omgewisseld in een blije lach.
Elkaar terugzien was het belangrijkste maar het was ook leuk om het gekende speelgoed in de vertrouwde hoeken terug te vinden.
Als we elkaar zo lang moesten missen, werd op die eerste dag, spelen onze belangrijkste bezigheid.
En dan hadden we nog geluk, want toen scheen de zon nog:
Wij blijven de hele dag in onze klasbubbel.
Dus tegen etenstijd gaat niemand naar huis en de eetzaal blijft stil en leeg.
We brengen allemaal onze picknick mee.
En bij mooi weer, kunnen we dus best buiten eten.
Het zijn allemaal flinke eters maar spelen geeft dan ook een hongerig gevoel.
Als alle magen gevuld zijn, hebben we weer energie om verder te spelen.
Natuurlijk moeten we ook wel weer aan het werk.
Papa's, we kunnen natuurlijk nog niets verklappen maar we zijn ijverig bezig om ook jullie nu in de bloemetjes te zetten.
Het blijft nog eventjes een verrassing maar we kunnen wel al zeggen dat je cadeautje past binnen ons thema 'sporten en bewegen'.
Naast ons knutselwerk voor papa, moeten we ook weer denkwerkjes maken en puzzelen om smileys op ons planningsbord te verdienen.
Onze spelletjes en het digibord worden herontdekt.
Ook bij frisser weer, blijft samen eten leuk en gezellig.
Dan wordt het maar een picknick binnen.
Het virus heeft veel roet in het eten gegooid, veel van iedereen afgenomen en zorgt nu nog voor veel aanpassingen.
Maar wij zijn blij dat ondertussen weer meer mag en maken er het beste van in onze klasbubbel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten