Het is niet dat we ons niet veilig voelen in onze klas maar een beetje extra bescherming kan nooit kwaad. Meestal nemen mensen daarvoor een alarminstallatie of een waakhond. Wij kozen iets anders: Binnen ons thema miskomt een dino niet.
En ongeveer zo ... mag hij eruit zien:
Eén dinosaurus leek ons wel genoeg dus deze keer maakten we een 'groepswerk'. Dat 'samenwerken aan één dinosaurus' leek niet iedereen direct te verstaan. Voor wie is die achterpoot nu? Wie krijgt de voorpoot dan? Eens onze dinosaurus klaar , zullen ze het wel zien.
Hoe kan je nu van dozen een dinosaurus maken? Ook dat inzicht kwam doorheen het werk. Gelukkig had juf Ingrid in het secretariaat een lege doos van kopieerpapier. Daar kan je snel de kop van een dinosaurus mee maken. Als je het deksel er schuin op kleeft, houdt hij zelfs zijn muil opengesperd.
Voor de romp gebruikten we een veel grotere doos.
Zo groot, dat het handiger was om op de grond te werken dan op tafel te zetten.
We hadden uit stevig karton wel het goede model voor de achterpoten maar ook stevig karton, zou lang niet stevig genoeg zijn om te blijven rechtstaan.
Gelukkig wou de papa van Saar twee stevige buizen verzagen om de dinosaurus toch heel stevig op de kast te laten staan.
Die twee steunpoten moesten wel twee keer op dezelfde manier beschilderd worden.
Léon kon bij de eerste kiezen en Morgane moest dan voor de tweede precies dezelfde kleuren op dezelfde plaats gebruiken.
Nog een geluk dat het een groepswerk was want zo'n poten uitprikken, dat zou voor één iemand alleen een heel groot werk geweest zijn.
Je ziet het nog niet maar nu zijn we aan een staart begonnen.
Daarvoor hebben we heel wat zelfklevende stickertjes los geprutst en opgekleefd.
De één had het na een paar stickertjes wel gezien, de ander wist van geen ophouden.
De ogen moesten een beetje bol uitsteken.
Daarvoor konden twee plastic potjes dienen.
Maar dat mochten er geen potjes meer uitzien dus bekleefden Juliette en Saar elk een potje tot een bolvormig oog.
We zijn al toe aan de tanden!
Die mochten extra scherp zijn.
Onze dinosaurus is een mix van een tyrannosaurus en een stegosaurus.
Vandaar dat hij scherpe stekels op zijn rug en staart heeft.
Als we nu alle stukken aan elkaar vastmaken, zouden we een dinosaurus moeten hebben!
Dan moeten we enkel nog een naam kiezen.
Er waren twee opties.
De ene mogelijkheid was:
"Dientje de dino".
Klinkt leuk, twee keer de letter 'D' aan het begin.
Die alliteratie zei hen niet veel.
En Dientje klonk nogal meisjesachtig in de oren van veel jongens.
Dat is het dus niet geworden.
De meesten kozen voor de rijmende optie.
Rijmen kennen ze wel en een eerder stoere naam komt toch ook niet slecht over als ons klasdier over ons zal waken!
DUS:
...
Meet ZINO de DINO!!!
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten