dinsdag 9 mei 2023

Het Kakelende Kippenmuseum

 Vandaag regent het al de hele dag! Dan hebben wij gisteren toch wel heel veel geluk gehad. Geen druppel regen hebben wij gevoeld. Het kon dus alleen maar leuk worden. Wij gingen naar het Kakelend Kippenmuseum in Diksmuide maar wie denkt dat we daar enkel kippen zagen, heeft het helemaal mis! Er waren zelfs dieren die normaal gezien toch ook niet op een boerderij wonen want dan denk je enkel aan koeien, paarden, varkens...

πŸ„πŸˆπŸ‡πŸ”πŸ“πŸ‘πŸπŸŽπŸ–

Geen wonder dat wij onze ogen hebben uitgekeken!

Kijk maar:


Achteraf blijkt dat heel veel kleuters de busrit alleen al een leuke belevenis vonden. 
Heel rustgevend moest het blijkbaar zijn. 
Bianca sliep al op de heenreis!πŸ˜€


Eten op verplaatsing smaakt altijd beter dus het fruit ging er snel in.




En toen mochten we op pad. 
Van de ene kooi naar de andere en van het ene dier naar het ander en dus zeker naar meer dan alleen kippen. 
 De mannetjespauw was een zelfzeker type. 
Hij bleef trots zijn kleurrijke staart tonen en paraderen. 
Nochtans leek het vrouwtje er ondertussen wel al een beetje genoeg van te hebben. 
Het leek haar niet zo erg te boeien.



Wie denkt dat een kip enkel bruin is en ongeveer altijd even groot, heeft het ook helemaal fout! 
Wij zagen kippen met heel veel mooie kleuren, heel stevige kammen of een leuk, kapsel bovenop hun kopje. 
Sommigen leken kousen aan hun poten te hebben. 
In elk hok zag je wel iets anders.
 "Een beetje triest zo in een hok. "denk je misschien? 
Elk hok had ook een eigen tuintje dus wij vonden dat niet echt slecht. 
Elke kip kon zelf kiezen of ze binnen of buiten wou.








Toen kwamen we via leuke weggetjes bij de konijntjes.
 Soms was 'konijnTJES' wat ongepast want daar zaten ook wel heel grote konijnEN tussen! 
Oscar zag er eentje dat wel heel erg op zijn konijntje thuis leek.



Een beetje verder kwamen we bij de hangbuikvarkentjes. Die waren echt schattig. De biggetjes omdat ze zo klein waren en één grote omdat hij zo graag tikkertje wou spelen maar de anderen leken niet echt mee te willen doen. Varkens zijn dus ook niet altijd alleen maar roze. Wij zagen zwarte en gevlekte en die heel erg grote met de biggetjes in het hok apart, was bruin. 







Sebastiaan kent veel van paarden en heeft er thuis stallen vol. 
Maar zo'n grote als het trekpaard dat wij zagen, heeft hij thuis toch niet.
Dit paard hoopte zo dat we iets lekkers mee hadden om te knabbelen...




Sommige dieren zaten niet soort bij soort. Zo zagen we een emoe samen met schapen, herten, geiten, alpaca's of daar zat dan ook weer een pauw bij...
De boerin wou hen misschien leren dat iedereen je vriend kan zijn? 
Al zal dat bij sommige diersoorten toch echt niet lukken.πŸ™ˆ










De kindjes maakten wel wat lawaai en de dieren leken soms niet onder te willen doen.
 Oscar vond het maar luid klinken. 
Als wij zwegen, werden de dieren ook stiller. 
Echt waar! 
Maar een hele tijd zwijgen als er zoveel te zien is, is moeilijk.


We waren al verwonderd over de grootte van sommige kippen, de maat van konijnen en het grote varken maar het allergrootste dier op deze plek was toch wel de dromedaris. 


We zagen ook dieren waarvan juf niet meer weet, hoe ze precies heetten...


 maar één soort dier vergeet ze nooit meer: 
Een zezel!!! 
Een zezel is het kindje van een ezel en een zebra samen!πŸ˜„


Wat ook heel speciaal was: 
Wij hebben een kuiken zien geboren worden! 
De boerin vertelde dat het ei al 21 dagen warm werd gehouden ( Ze vertelde het verhaal van de kip die moest broeden maar eigenlijk was het een ei dat door de broedmachine warm was gehouden) 
 Net vandaag was het kuiken er klaar voor om uit het ei te komen.
 Je kon het al horen piepen terwijl het eitje nog dicht was.





Het kuikentje links zagen we dus net geboren worden en het kuikentje rechts is even oud maar de veertjes zijn al gedroogd en daardoor zag hij er heel pluizig uit.


Enkele dagen voordien waren er ook al kuikentjes geboren en die stapten al heel flink rond. 
Wij mochten ze strelen maar strelen met één vinger is eigenlijk al genoeg voor zo'n klein diertje.









Je zou van minder honger krijgen. 
En waarom binnen zitten als je buiten kan picknicken? 





Al die dieren bekijken is leuk maar de kindjes hoopten toch ook echt dat er tijd genoeg was om op de speeltuin te spelen. 
Daar maakten we natuurlijk tijd voor!
En weer waren we blij dat we een droge dag hadden gekregen!



















Geen opmerkingen:

Een reactie posten